Van maandag 21 t.e.m. woensdag 23 december 2009 vond de play-in plaats in De Lork Kemrnel. Dit jaar onder leiding van Tom De Haes en twee coaches Pieter Meersseman en Hannes Vanlancker. Een verslag van Tim en Tom Hondeghem uit #Klankbord, (het 2-maandelijks magzine van Vlamo)
Een muzikale 3-daagse
Maandagochtend, 21 december – Het is druk op het besneeuwde, smalle wegje dat naar ‘De Lork’ in Kemmel leidt. Auto voor auto staat in de-rij aan te schuiven. Een massa jonge muzikanten stroomt toe bij de ingang van ‘De Lork’, klaar om aan een muzikale 3-daagse te beginnen vol repetities, vriendschap, een prachtig concert en ja, zelfs een fuif! Een 80-tal jongeren zouden de komende dagen een uitgebreid harmonieorkest vormen van serieus niveau.
Om een concert van hoog niveau te brengen, heb je ook een dirigent van hoog kaliber nodig. Daarvoor was de muzikale deskundigheid van saxofonist/dirigent/componist Tom De Haes ideaal. Met z’n oog voor detail en afwerking en z’n originele manier van aanbrengen, waarbij de motiverende woorden: “Applaus voor jullie zelf!” centraal stonden, wist hij het volledige orkest uitstekend te leiden.
Tom De Haes werd bijgestaan door twee coaches: Pieter Meersseman en Hannes Vanlancker. Beiden hielpen hem bij het aanleren van de werken tijdens de partiële repetities en boden hem soms wat rust door de tutti-repetities over te nemen. Daarnaast leerden ze elk het orkest een stuk aan en dirigeerden deze dan ook op het slotconcert op woensdag 23 december.
Tijdens de partiële repetities werden de slagwerkers onder handen genomen door Wim De Vlarilinck. Tussenin leerde hij de slagwerkers ook technische zaken aan door middel van workshops.
Het repertoire
Naar gewoonte is de dirigent van de Play-In naast een instrumentalist ook een componist. Het repertoire bestaat dan ook uit o.a. enkele stukken geschreven of gearrangeerd door de dirigent. Zo arrangeerde Tom De Haes “Les Toréadors”, een bekend, klassiek werk gecomponeerd door Bizet. Dit werk was oorspronkelijk voor symfonisch orkest, maar de dirigent bewerkte dit voor het hedendaags harmonieorkest. Dit was het openingswerk van het concert en werd gedirigeerd door coach Pieter Meersseman.
Het tweede werk heette “Premier Concerto pour Saxophone Alto et Orchestre d’Harmonie” en werd geschreven door Paul Gilson, de “vader van de Belgische blaasmuziek”. Voor dit saxofoonconcerto deed Vlamo beroep op saxofonist Pieter Delaere als solist. (Geloof me: het resultaat was verbluffend!) Ook dit werk werd gearrangeerd door Tom De Haes.
Het volgende werk werd er eentje van de hand van de dirigent zelf. “Amity and Sweetness” werd gedirigeerd door Hannes Vanlanker.
Het volgend werk dat voorzien was, was er ook eentje van de dirigent zelf: “The Spiked Wheel”. Vlamo had het werk aangekocht bij een uitgeverij maar helaas raakte de bestelling niet op tijd geleverd. Als vervanger koos men voor de indrukwekkende “Gate II”. Deze filmmuziek kon de muzikanten zeker en vast ook behagen.
Hierna volgden nog enkele werken die niet door de dirigent gearrangeerd of gecomponeerd waren, namelijk “River of Life” (Reineke) en Star Wars Epic – Part 2 U. Williams). De zwoele Spaanse “Malaguena” kreeg de eer om het concert af te sluiten.
Vriendschap & vrije tijd
Naast het musiceren hadden de jongeren natuurlijk ook nog heel wat vrije tijd. Ik denk dat iedereen het er wel mee eens was dat we samen een zeer toffe groep vormden. Iedereen had wel wat vrienden van hun harmonie of van de muziekschool bij zich die ze kenden, maar in de kortste keren hadden al die groepjes zich bij elkaar gemengd. Ik ben er van overtuigd dat iedereen heel wat nieuwe vrienden maakte. Door dat er een heel goeie sfeer ging werd het musiceren nog leuker. (Tim en Tom Hondeghem)
Bekijk hier het originele artikel