Onze Muzikant in de kijker van augustus is de sympathieke Dirk. Hij speelt al langer tuba dan de meeste muzikanten zich kunnen herinneren en is elke week trouw op post voor de repetitie. We leren hem bij “lees meer” beter kennen en komen zo onder meer te weten wat de verste uitstap voor Dirk was met de harmonie, hoe lang hij al lid is en wat Dirk graag zou doen om ons 175-jarig bestaan te vieren!
1. Wat is de verste uitstap die je met de harmonie ooit gemaakt hebt?
Met onze harmonie stopt het ergens vooraan Frankrijk, maar met andere muziekverenigingen (Bissegem, Ledegem, Torhout, Hooglede) ben ik in Duitsland, Nederland en Polen geweest. De mooiste reis was ongetwijfeld toen we de volledige noordkust van Amerika doortrokken, van New York tot Washington.
2. Wat vind jij dat de harmonie moet doen om haar 175-jarig bestaan te vieren volgend jaar?
Als muzikant zou ik ooit wel eens naar Esslingen willen gaan. De harmonie is er ooit al eens geweest, maar ik mocht toen van vaderlief niet mee, omdat ik het de avond ervoor een beetje te bont had gemaakt… Misschien is ons 175-jarig bestaan een goede gelegenheid?
3. Vertel eens even over jouw leven als muzikant, wanneer ben je gestart en wat heb je zoal bespeeld?
Toen ik school liep, was er nog geen sprake van muziekschool. Dat ik nu muziek speel, heb ik te danken aan wijlen André Cardoen (vader van Geert en opa van Bert en Marijke). Hij heeft heel wat van zijn vrije tijd geïnvesteerd om jongeren muziekles te geven. Op woensdagnamiddag was er muziekles en op vrijdag en zaterdag was er repetitie met de harmonie. Op zaterdagvoormiddag volgde ik nog extra les bij Gilbert Nuiten. De beste muziekschool waren ongetwijfeld de vele play-in’s waar ik aan heb deelgenomen. Ik denk dat ik toen zowat alle play-in’s in België en Nederland heb afgeschuimd. Werner Verthe, de dirigent van toen, was lid van Fedekam en hij lokte mij altijd meer naar de play in’s.
Lid van de harmonie ben ik sinds 1974. Ik speelde eerst bugel, daarna hoorn, althoorn en eufonium. Ik veranderde telkens van instrument op vraag van de dirigent. Ondertussen ben ik dus 37 jaar lid van de harmonie.
4. Kan je lid zijn van een harmonie anno 2011 nog vergelijken met lid zijn van een harmonie pakweg 20 jaar geleden? Wat is het grote verschil en was het vroeger beter dan nu?
Vergelijken is altijd moeilijk. Vroeger waren er veel meer ongeschoolde muzikanten en dat lukte toen ook. Er werd erg veel gelachen tijdens de repetitie. We repeteerden toen nog in de bovenzaal boven café De Heksendale. Nu lach ik nog steeds vaak in de repetitie, samen met Geert. Maar dan om heel andere dingen dan vroeger.
5. Last but not least, wie wordt de volgende muzikant in de kijker en wat wil je hem/haar al altijd eens vragen?
De volgende muzikant in de kijker wordt mijn naamgenoot, Dirk, die klarinet speelt. Ik wil graag van hem eens het verhaal horen van de bombardon van zijn pa die in Frankrijk plots verdween.
Bedankt Dirk! We zijn nu al erg benieuwd om dat verhaal te horen!