De Heksegazette: Het Jeugdensemble

heksDeze week viel opnieuw een editie van de Heksegazette, het krantje over Beselare en de heksenstoet dat in Beselare gratis bedeeld wordt, in de bus. Deze keer staat er een artikeltje in over Het Beselaars Jeugdensemble. Niet ons jeugdensemble, maar een ander jeugdensemble dat in de jaren ’80 in Beselare bestond.

Het Jeugdensemble

Jeugdensemble jaren 80 - foto 1 van 2 Dat Beselare een dorp is met een rijk verenigingsleven is algemeen geweten. Iedereen kan wel ergens terecht om zijn hobby of passie te beoefenen. Zo was er in het verleden ook een kleinere groep mensen die muziek maakten. Het Jeugdensemble is gegroeid uit een aantal mensen die vanuit de Chiro, een muziekgroepje vormden en die kerkelijke vieringen opluisterden. Het werd opgericht in 1967 onder stimulans van de vroegere kapelaan Luc Vandemoortele. Hij zag als proost van de Chiro nogal wat muzikanten onder de leden en op kamp werd ook veel gemusiceerd onder elkaar. Toen de modernisering van de kerkdiensten stilaan vorm kregen, werd gevraagd aan deze mensen om de chiromissen op te luisteren. In die tijd waren er dat toch wel een paar. Als je bijvoorbeeld weet dat de leidingsmensen werden aangesteld tijdens een kerkelijke viering, was het normaal dat er gespeeld werd met die muziekgroep. Ze werden ook gesteund door EH Vanwalleghem en al vlug werden ze gevraagd om ook andere diensten op te luisteren zoals de middernachtmis.

Lees verder “De Heksegazette: Het Jeugdensemble”

Een mascotte die kon tellen

In de augustus-editie van De Heksegazette, het krantje over Beselare en de heksenstoet dat in Beselare gratis bedeeld wordt, staat een artikeltje over Wardje onze mascotte! Klik op “meer” voor het volledige artikel.

Dat onze harmonie een rijke geschiedenis heeft is algemeen geweten. Dat onze harmonie al bijna 150 jaar bestaat weten waarschijnlijk velen niet. Zo hadden ze destijds zelfs een mascotten in de vorm van een levende geit, namelijk Wardje. In 1967 kregen de leden van de harmonie hun eerste uniform. Lees verder “Een mascotte die kon tellen”