Ontstaan, hereniging & splitsing
De oudste archieven vermelden dat de Harmonie gesticht werd in 1837 en dat ene F.A. Bayart daarbij één van de voortrekkers was. De schoolstrijd in 1880 waarin katholieken en liberalen diametraal tegenover elkaar stonden, resulteerde in een eerste splitsing. Beselare telde daardoor twee muziekmaatschappijen. St.-Cecilia en De Ware Vrienden.
In 1920 vonden de muzikanten elkaar echter terug. Niet voor lang, want al in 1929 ging men opnieuw uiteen. Een splitsing die andermaal ontstond onder invloed van de politieke partijen. De katholieken marcheerden terug onder de vlag van St.-Cecilia. En nu vond het Vlaams Nationaal Verbond dat zij de Ware Vrienden leverde. De rivaliteit was bij momenten zelfs bijzonder groot. Noodgedwongen dienden de instrumenten even in de kast blijven liggen tijdens de oorlogsperiode. Maar de tweede wereldoorlog mondde uit in een nieuwe hereniging, onder impuls van Paul Bouckenooghe, Valère Breyne, Leopold Bruggeman, Maurits Coulleit en Leopold Taillieu.
Uniform
De muzikanten kregen een uniform hoofddeksel in 1952 en anno 1967 kreeg de harmonie een uniform aangemeten. Op de mouw van de nieuwe uniformen stond een geit afgebeeld, verwijzend naar de legende van de “vliegende geit”. Sindsdien wordt tijdens uitstappen een opgetutte geit meegevoerd.
Koninklijk
In 1970 was er een grootse viering met een festival ter gelegenheid van het verkrijgen van de titel “koninklijk”. Hiervoor werd een heuse taptoe opgezet, waar meer dan 450 muzikanten aan deelnamen. Onder andere de muziekkorpsen uit Rollegem-Kapelle, Slyps-Moorslede, St.-Denijs Helkijn, Torhout, Zillebeke, Zonnebeke en Dadizele waren van de partij
150-jarig bestaan
In 1987 volgde dan een groot feest voor het 150jarig bestaan van de Koninklijke Harmonie St.-Cecilia Beselare. Voor de gelegenheid waren vier buurtharmonieën (Geluwe, Passendale, Slyps-Moorslede en Zonnebeke) opgetrommeld om het feest kracht bij te zetten. De gelegenheidsmars “Beselare 150” werd samen opgevoerd, een nummer geschreven door toenmalig dirigent Verkindere samen met Roeselarenaar Decancq.
Provinciale tornooien
De provinciale tornooien vormen een rode draad doorheen de geschiedenis van de harmonie. Vaak ging dit gepaard met grote vreugde of verdriet en verschuivingen binnen de harmonie.
Anno 1956 werd deelgenomen aan het provinciaal tornooi in Oedelem en zag Beselare zich in de 3de categorie geklasseerd. In 1969 klom St.-Cecilia op naar 2de categorie na het provinciaal tornooi in Izegem en in 1972 kon de promotie naar eerste gevierd worden na het provinciaal tornooi in Wervik. De kwaliteit verhoogde nog en dat werd vier jaar later bekroond met een uitstekend provinciaal tornooi en opname in de afdeling uitmuntendheid. Dat statuut kon echter niet aangehouden worden. Mede door het onderdirigent en bezieler André Cardoen kon niet deelgenomen worden aan het provinciaal tornooi. Degradatie was het gevolg. Maar in het tornooi van eerste afdeling (in Vleteren in 1982) kon St.-Cecilia zich wel bevestigen. In 1989 degradeerde de Koninklijke Harmonie opnieuw naar 2de afdeling. In 1994 werd echter opnieuw de promotie afgedwongen naar eerste afdeling en in 1998 promoveerde de Harmonie zelfs opnieuw naar Uitmuntendheid na het provinciaal tornooi in Aalbeke. Die promotie leverde de Harmonie meteen ook de Cultuurtrofee op in Groot-Zonnebeke.
In 2006 werd het beleid ten aanzien van de amateuristische kunstbeoefening, waaronder muziekensembles, grondig gewijzigd. Het systeem van ‘afdelingen’ (van derde afdeling tot superieure) werd afgeschaft.